یکی از مشکلات شایع بعد از هر گونه جراحی زیبایی احساس نارضایی بیماران به علت عدم تقارن میباشد

این نقیصه در نگاه اول می تواند توجیح مناسبی برای این عدم رضایت باشد . اما لازم است برای بهتر شدن نتیجه جراحی توضیحات لازم توسط پزشک جراح به بیمار داده شود . عدم تقارن در 2 نیمه بدن امریست کاملا طبیعی و این جزء نقص زیبایی محسوب نمیشود البته به شرطی که این عدم تقارن در نکاه اول و گذرا مشهود نباشد و ذهن بیننده به سمت عدم تقارن به عنوان نقیصه جراحی کشیده نشود. خیلی از متقاضیان جراحی زیبایی تصوری که از زیبایی دارند با تصویر واقعی زیبایی تفاوت دارد . فرضا بینی بسیار بزرگ با قوز بزرگ و پهن جراحی شده است و بعد از عمل اندازه بینی زاویه نوک با لب بالا و عرض بینی کاملا نرمال شده است ولی انحراف کوچکی در بینی دیده میشود که با دقت بسیار زیاد باید به آن پی برد در این گونه موارد بیمار معترض هر آنچه که تصیح شده است را به باد فراموشی میسپارد و هر روز با اشتغال ذهنی کج بودن بینی خود نارضایتی خود را از جراحی خود ابراز میکند . در این موارد باید گوشزد کنیم که زیبایی امری ذهنی است و هیچ وقت رضایت صد در صد حاصل نمیشود و باید بعد از اصلاح شدن نقایص واضح پروسه درمان را خاتمه یافته تلقی کنیم . ذهن خواننده را با ذکر مثالهایی روشن میکنم .

  1. جراحی شکم یکی از شایع ترین علل نارضایتی غیر واقعی ذکر آویزان بودن پوست موقع نشستن است . پدیده طبیعی که موقع ایستادن و نشستن اتفاق می افتد . مسلما تمام انسان ها موقع نشستن مختصری افتادگی و جمع شدگی پوست را در ناحیه تحتانی شکم خود دارند و حتی در نوزادان هم دیده میشود و این امری طبیعی است چون موقع نشستن اگر پوست اضافه وجود نداشته باشد هیچ فردی قادر به ایستادن نخواهد بود و دچار کمبود پوست به علت افزایش سطح شکم خواهد شد ولی متاسفانه این پدیده طبیعی را بعضی ها به عنوان نقص جراحی مطرح میکنند و آنچه را که به دست آورده اند و شامل بوده بر افتادگی و حجم وسیع چربی و بزرگی شکم را به باد فراموشی میسپرند .
  2. جراحی سینه باز هم مهمترین مشکل عدم تقارن می باشد . خیلی از بیماران متوجه عدم تقارن سینه های خود در حالت طبیعی نیستند این عدم تقارن مختصر به حدی شایع است که جزء ضرورت ذات زیبایی سینه نیز محسوب میشود بیماران با اختلال وسواسی بعد از جراحی های پروتز و لیفت سینه و حتی کوچک کردن سینه ها با سایز های بسیار بزرگ آنچه که حاصل جراحی میباشد را فراموش میکنند و به عدم تقارن های جزئی و مختصر و حتی بالاو پایین بودن نوک سینه که در حد چند میلیمتر میباشد و با نگاه دقیق و مشکل جو پیدا میشود می پردازند .    و متاسفانه نتایج چشم گیر جراحی در سایه این نقایص بسیار ظریف که جزءلاینفک هر پدیده ای میباشد رنگ میبازد .
  3. جراحی لیپوساکشن در اینجا نیز مجددا بیماران از فرازو نشیب های پوست خود شاکی هستند و با لمس و دست کشیدن بر روی ناحیه ساکشن شده احساس بر آمدگی های مختصری می کنند . اگر چه در نگاه اول این عدم تقارن دیده نمیشود ولی با نگاه موشکافانه این عدم تقارن های مختصر که حد اکثر 3-2 میلیمتر میباشد دیده میشود . مشکل شایع دیگر سفتی های موضعی  در ناحیه ساکشن شده که معمولا تا 6 ماه بعد از ساکشن بطور طبیعی از بین میرود ودر غیر اینصورت از ماساژو تزریق کورتن رقیق میتوان بهره جست .
  4. جراحی پلک عدم تقارن اندازه چشم ها در اینجا هم نیز مشکل اصلی است . بیماران هیچ وقت قبل از عمل  به چشمها و صورت خود نگاه دقیقی نداشته اند و فقط صرفا به اشکال عمده صورت خود که شامل افتادگی پلک ها و افتادگی صورت و گونه ها ویا بزرگی بینی خود نگاه می کنند و اصلا به عدم تقارن ها توجهی ندارند ولی بعد از برطرف شدن مشکلات حاد خود ذهن بطور نا خودآگاه به سمت مشکلات بسیار ریز خواهد رفت .

در مجموع باید گفت که در چند ماه اول بعد از هر جراحی زیبایی وسواس ها و دقت ها به چندین برابر خود میرسند و سپس این حساسیت ها کاهش می یابد و گاهی تا آخر عمر این حساسیت ها باقی خواهد ماند و بعنوان اشکال و نقص در جراحی محاسبه خواهد شد . این وظیفه جراحان است که از جراحی بر روی بیماران افسرده وبا اضطراب شدید و بسیار ریز بین پرهیز کنند این گونه بیماران از هیچ جراحی زیبایی اظهار رضایت نمی کنند و همیشه به نقایص کوچک توجه میکنند وآنچه که ماحصل و دستاورد جراحی میباشد را به زودی فراموش میکنند شاید بتوان گفت که این خصلت ذاتی ذهن بیمار هست که همیشه باید به دنبال یک غذای ذهنی یا اشتغال ذهنی باشد تا خود را سرگرم کند . در ذهن هر فرد افسرده و مضطرب حتی اسکار طبیعی جراحی نیز میتواند بعنوان نقیصه مطرح شود یا کبودی های طبیعی بعد از عمل را بعنوان عدم موفقیت ذکر میکنند . در پایان شایان ذکر است که جراحی زیبایی جراحی انتخابی است  و لازم نیست که هر فرد متقاضی جراحی زیبایی تحت اینگونه اعمال قرار گیرد و از آنجا که نتیجه جراحی یک یافته ذهنی است ملاک و معیار قطعی برای موفقیت ویا عدم موفقیت مطرح نیست و نتیجه کاملا در ذهن فرد نقش میبندد و subjective  میباشد . البته باید این مطلب را اضافه کرد که جهت قضاوت در مورد خوب یا بد بودن نتیجه جراحی در کشورهای دیگر و در مطالعات علمی از چندین مشاهده کننده بی طرف استفاده میشود و میانگین نظرات آن ها را بعنوان ملاک و معیار موفقیت در نظر میگیرند .